Kardeşim kardeştik

Hüzünlü sonbaharda gökyüzü ağlamaktaydı

Kardeşin kardeşe kıydığı dünyada yağmurlar

kırmızıya boyanmışsicim sicim yağmaktaydı

Duymamak görmemek için kör oldu gözler

feryad figan eyledi yanan canlar suskundu tüm yürekler

Zalimlik sınır tanımadı kahpece vurdu kardeşine

Ben kuvvetliyim  deyip kıydınice nice yaren kalplere

Dostmuş akrabaymış tanıdık tanımadık cümlesi hak getire

Düşene bir yumruk da sen vurdun böyle kardeşcesine

Toprak ana bağrında yatana da yatmayana da elverdi yine

Ağıta analara yeni yetme fidanlara daha doğmamışbebelere

Yorulmuş yıkılmış yuvalara ardında kalan tüm anılara

Kucağınıaçtı sonbaharın hüzünlü gününde kısır mevsiminde

kızgındı kardeşin kardeşe kıymasına dargındıevlatlarına

Su ölümlü alemde neye yada niçine kızdık birbirimize

hiç gelmez mi sandık ömrün son demi hepimize

Neydi kıskandığımız nedendi akan kanın gereği de

Hiç bakmadık kardeş kardeşin yüzüne can gözüne 

Bir nefeslik hayatı zehir ettik kan kardeşimize bize hepimize

Değdimi bunca zulme bunca acıya şu üçgünlük beşeri hayata

Bu kadar mıkıymetsizdik  bu kadar mı değersizdik insanca yaşamaya

Sorgusuz sualsiz sırtımızı döndük ağlamakdan korktuk kardeşimize

Neyi kaybettik  ya da  neyi kazandık bizliğin olgusundan ayrıldık menzilden

düştük benlik alemine şeytanın oyuncağı olmaya dur demedik nefsimize