Selma Hançer - Şiir

Adı  Gurbet 

Bir zamanlar uzakta gurbetin adı

Teyyarelerin  selam götürdüğü ötelerde idi

Kiminin  anası kiminin babası

Kiminin  bacısı  gardaşıydı

El  sallayarak giderdi gurbete; gurbet kuşları

Ayrılıklar hasretler vardı tahta bavulların içinde

Bize  uzak ama yüreğe yakınını  özlenince

Giderken verilen sözler vardı

Eşe dosta cümle yarenlere

Hayalerle dolu ümit geleceğe dair hesaplar  

yürekde çırpınan heyecan idi uzaklar

Belki bir avuç tarhana birazda gözlemeydi ayrılığın azığı

Gurbete giderken gurbet kuşlarının tüm alışığı

Zaman geldi ikinci vatan oldu kimimize

Zaman geldi yurt yuva oldu hepimize

Ekmek verdi aş verdi yeri geldi acı verdi içimize

Yeri geldi gurbet dedirtip ağlattı sevdiklerimize

Yeri geldi şükrettirdi Rabb‘imize

Hasret gurbet; sevgi verdi cümlemize 

Selma hançer