Selma Hançer'den Bir Şiir: 'Sustum'

Sustum

Cevabını yüreğime sakladığım sorulara sustum
Sükutu çare bilmiş kudretin kuvvetine sığındım da
Tükenmiş benliğimle yorgun bedenimin ağır çilesine
Usulca diz çöken küheylan boynumu büküşüme sustum

Bir köşede ağlayan çocuk yanıma kızdım da sustum
Yağmura hasret çorak topraklar gibi çatladı dudaklarım
Bağrıma bağrıma vurdu cehennemin ateşi kül kül oldum
Lakırtı eylemedim büyüğüme küçüğüme saygımdan sustum

Hüzünlü dünlerin elemli bakışına darıldım da sustum
Günahlı bedenin sağa sola savruluşuna kurşun gibi yakışına
Bakiyenin kara kalemle kaderi yazışına ahirsiz zamanın gidişine
Hüdayi olmuş zavallı kalbimin sessizden yavaş yavaş duruşuna sustum

Edemedim kadere isyan bir gün muhakeme olurum diye sustum
Yasaklar koydu kul yanım tutsak benliğime özgürlüğüm adına
Sırtıma yüklediğim esaretimi göz yaşına sakladığım biz olgusuna
Belkilerde baki kalmış umudu yitirmemek hayaliyle sustum

Selma Hançer