Usta Malı Bir Şiir - Seni Düşündüm

Seni Düşündüm

Gecenin buhranında, boğuldu gülüşlerim
Hasretinle anbean, dolup seni düşündüm
Terkederken uykumu, bi-zâr olmuş düşlerim
Bir sonbahar misali, solup seni düşündüm

Hazan değdi ansızın, söndü aşkın çırası
Sen oldu gözyaşlarım, şimdi miydi sırası?
Açıldı fersah fersah, beden ve ruh arası
Canımdan can çekildi, ölüp seni düşündüm

Vuslatın gölgesine prangalar vuruldu
Sürgün yedi bu sevda,mevsimlerde yoruldu
Kapandı defterlerim hesaplarım soruldu
Yaftaları boynuma alıp seni düşündüm

Nefesime har düştü, efgan damladı köze
Canlandı hatıralar, bir el dokundu göze
Hasretin kalemiyle boyadığım o yüze
Gönlümün tuvalinden gülüp seni düşündüm

Umutlarım tesbihti bir bir dağıldı elden
Kelimeler kahırla dökülüp durdu dilden
Ömrün dik yamaçları savruldu kara yelden
Efkarın rüzgârında kalıp seni düşündüm

Yılların iz bırakıp dokunduğu yüzüne
Yazdığın son şiirin davetmiydi hüzüne?
Mukaddes sevdamızın indikçe en özüne
Kızıla döndü sular dalıp seni düşündüm